តើអ្វីទៅជាថ្នូរនៃជំនួបរវាង លោក វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន និង លោក គីម ជុងអ៊ុន?

ខណៈដែលប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ីលោក វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន ធ្វើទស្សនកិច្ចលើកដំបូងទៅកាន់កូរ៉េខាងជើងក្នុងរយៈពេលជាងពីរទសវត្សរ៍ បានទទួលការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងពីបរទេស។ លោក ពូទីន បានបង្កើនការផ្សព្វផ្សាយរបស់លោកទៅកាន់មេដឹកនាំកូរ៉េខាងជើង លោក គីម ជុងអ៊ុន កាលពីឆ្នាំមុន ខណៈដែលស្តុកអាវុធរបស់លោកបានធ្លាក់ចុះ។ ប៉ុន្តែខណៈពេលដែលកិច្ចប្រជុំរបស់មេដឹកនាំនៅក្នុងភាពឯកោជាសាកល រដ្ឋធានីព្យុងយ៉ាងក្នុងរចនាប័ទ្មសូវៀតផ្តល់ឱកាសមួយសម្រាប់មេដឹកនាំផ្តាច់ការទាំងពីរដើម្បីពិភាក្សាអំពីរបៀបពង្រីកកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនោះ ស្របពេលដែលអ្នកសង្កេតការណ៍និយាយថាវានឹងមានផលវិបាកលើសពីសមរភូមិនៅអ៊ុយក្រែន។

ការមកដល់របស់ពូទីននៅទីក្រុងព្យុងយ៉ាងនៅព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃពុធម៉ោងសម្រាប់ដំណើរទស្សនកិច្ចរយៈពេលពីរថ្ងៃនេះគឺជាជំហានឆ្ពោះទៅមុខយ៉ាងសំខាន់សម្រាប់ភាពជាដៃគូដែលបានបង្កើតឡើងនៅលើអរិភាពរួមគ្នាចំពោះលោកខាងលិច និងសម្ព័ន្ធមិត្ត ដែលជាការផ្តល់អំណាចដល់មេដឹកនាំទាំងពីរ និងអាចធ្វើឱ្យភាពចលាចលជាសកលកាន់តែស៊ីជម្រៅ។

អ្នកទាំងពីរត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រថ្មីមួយ ដោយលោកពូទីនបាននិយាយមុនដំណើរទស្សនកិច្ចថា ពួកគេនឹង “បង្កើតមិត្តភាព និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការដ៏រឹងមាំ និងមិនអាចបំបែកបាននៅអឺរ៉ាស៊ី”។

លោក Edward Howell សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកនយោបាយនៅសាកលវិទ្យាល័យ Oxford ក្នុងចក្រភពអង់គ្លេស ដែលផ្តោតលើឧបទ្វីបកូរ៉េ បាននិយាយថា ទំនាក់ទំនងនេះមិនមែនគ្រាន់តែជាភាពចាំបាច់ប៉ុណ្ណោះទេ។ «យើង កំពុង មើល ឃើញ រដ្ឋ ទាំង ពីរ បង្កើត រណសិរ្ស រួបរួម គ្នា កាន់ តែ ខ្លាំង ឡើង ហើយ តម្រង់ការ ប្រឆាំង នឹង សហរដ្ឋ អាមេរិក និង លោក ខាង លិច»។ ដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់លោក ពូទីន បានកើតឡើងបន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំរបស់លោក Putin ជាមួយមេដឹកនាំសម្ព័ន្ធមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ចិនលោក Xi Jinping កាលពីខែមុន និងបន្ទាប់ពីមេដឹកនាំប្រជាធិបតេយ្យមកពីក្រុមទាំងប្រាំពីរ (G7) បានប្រើប្រាស់កិច្ចប្រជុំកំពូលនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីតាលី ដើម្បីបង្ហាញសាមគ្គីភាពប្រឆាំងនឹងសង្គ្រាមម៉ូស្គូ។

វាក៏កើតឡើងផងដែរ នៅពេលដែលប្រទេសកូរ៉េខាងជើងបានប្រឆាំងនឹងការកើនឡើងនូវកិច្ចសហប្រតិបត្តិការសន្តិសុខរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្តរបស់ខ្លួន កូរ៉េខាងត្បូង និងជប៉ុន ដោយបង្កើនការព្រួយបារម្ភជាមួយនឹងការកើនឡើងនូវវោហាសាស្ត្រ និងការធ្វើតេស្តដែលកំពុងបន្តរបស់ខ្លួន ដើម្បីជំរុញកម្មវិធីអាវុធខុសច្បាប់ដ៏ទូលំទូលាយមួយ។

គេនៅមិនទាន់ដឹងជាសាធារណៈថា តើទីក្រុងព្យុងយ៉ាងទទួលបានអ្វីខ្លះជាថ្នូរនឹងការគាំទ្ររបស់ខ្លួនសម្រាប់សង្គ្រាមរុស្ស៊ី។ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលពីទីក្រុងសេអ៊ូល ដល់ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន នឹងឃ្លាំមើលយ៉ាងដិតដល់ចំពោះសញ្ញាថា តើមេដឹកនាំរុស្ស៊ីដែលកំពុងធ្វើសង្រ្គាម ដែលកាលពីអតីតកាលបានគាំទ្រការគ្រប់គ្រងអន្តរជាតិលើកម្មវិធីអាវុធខុសច្បាប់របស់កូរ៉េខាងជើង មានឆន្ទៈក្នុងការគាំទ្ររបបដឹកនាំរបស់លោក គីម ដល់កម្រិតណា។

តើរុស្ស៊ី និងកូរ៉េខាងជើងចង់បានអ្វីពីគ្នាទៅវិញទៅមក?
ក្នុងប៉ុន្មានខែបន្ទាប់ពីលោក Kim ជិះរថភ្លើងពាសដែករបស់គាត់ឆ្លងកាត់តំបន់ឆ្ងាយបូព៌ារបស់ប្រទេសសម្រាប់កិច្ចប្រជុំកំពូលនៅខែកញ្ញាជាមួយលោកពូទីន គ្រាប់បែករបស់កូរ៉េខាងជើងហាក់ដូចជាបានហូរចូលប្រទេសរុស្ស៊ី ហើយត្រូវបានបាញ់ចេញក្នុងការវាយលុករបស់ខ្លួនលើអ៊ុយក្រែន។ ប្រទេសរុស្ស៊ីបានទទួលកុងតឺន័រដឹកជញ្ជូនច្រើនជាង ១០,០០០ ដែលស្មើនឹង ២៦០,០០០ តោននៃគ្រាប់បែក ឬសម្ភារៈដែលទាក់ទងនឹងគ្រាប់បែកពីកូរ៉េខាងជើងចាប់តាំងពីខែកញ្ញាមក នេះបើយោងតាមសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់សហរដ្ឋអាមេរិកកាលពីខែកុម្ភៈ។ មន្ត្រីអាមេរិកម្នាក់បាននិយាយកាលពីខែមីនាថា កងកម្លាំងរុស្ស៊ីក៏បានបាញ់មីស៊ីលផលិតដោយកូរ៉េខាងជើងយ៉ាងហោចណាស់ ១០ គ្រាប់មកលើប្រទេសអ៊ុយក្រែនចាប់តាំងពីខែកញ្ញា។

ក្រុមអ្នកសង្កេតការណ៍បាននិយាយថា អាវុធអាចមានគុណភាពតិចជាងរបស់រុស្ស៊ី ប៉ុន្តែបានជួយឱ្យរុស្ស៊ីបំពេញនូវឃ្លាំងស្តុកអាវុធដែលធ្លាក់ចុះរបស់ខ្លួន និងរក្សាល្បឿនជាមួយនឹងអាវុធដែលអ៊ុយក្រែនកំពុងទទួលបានពីលោកខាងលិច។ ការរៀបចំនេះក៏អាចផ្តល់លទ្ធភាពឱ្យប្រទេសកូរ៉េខាងជើងទទួលបានបញ្ញាពិតប្រាកដលើដំណើរការនៃសព្វាវុធរបស់ខ្លួន និងជួយឱ្យប្រទេសនេះបង្កើនការនាំចេញកាន់តែទូលំទូលាយ។

នៅក្នុងអត្ថបទមួយដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរដ្ឋរបស់កូរ៉េខាងជើងនៅមុនដំណើរទស្សនកិច្ចនេះ លោកពូទីនបានថ្លែងអំណរគុណដល់ទីក្រុងព្យុងយ៉ាងដែលបង្ហាញពី “ការគាំទ្រដោយមិនងាករេ” សម្រាប់សង្គ្រាមរបស់រុស្ស៊ីនៅអ៊ុយក្រែន ហើយបាននិយាយថាប្រទេសទាំងពីរ “ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីប្រឈមមុខនឹងមហិច្ឆតារបស់សមូហភាពលោកខាងលិច” ។

លោក ពូទីន ត្រូវបានគេមើលឃើញយ៉ាងទូលំទូលាយថា នឹងប្រើប្រាស់ដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់លោក ដែលលោក គីម បានកាលពីខែកញ្ញាឆ្នាំមុន ដើម្បីទទួលបានការគាំទ្រជាបន្តបន្ទាប់។

ដោយឡែក មន្ត្រីកូរ៉េខាងត្បូងបាននិយាយថា កូរ៉េខាងជើងកំពុងទទួលបានការដឹកជញ្ជូនស្បៀងអាហារ និងសម្ភារៈចាំបាច់ផ្សេងទៀតពីប្រទេសរុស្ស៊ី ហើយមិនមានកង្វះខាតតម្រូវការសម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចដែលជាប់គាំងដោយទណ្ឌកម្ម ដែលបន្ថែមពីលើអាហារខ្វះប្រេងឥន្ធនៈ និងវត្ថុធាតុដើម ប៉ុន្តែក៏កំពុងស្វែងរកការជំរុញកម្មវិធីមីស៊ីល និងនុយក្លេអ៊ែរ។

ទន្ទឹមនឹងនេះ លោកពូទីនបានបង្ហាញពីឆន្ទៈក្នុងការជួយប្រទេសកូរ៉េខាងជើងក្នុងការអភិវឌ្ឍកម្មវិធីអវកាស និងផ្កាយរណបរបស់ខ្លួនក្នុងអំឡុងពេលកិច្ចប្រជុំខែកញ្ញារបស់ពួកគេ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក មានសញ្ញាថាជំនួយបែបនេះបានកើតឡើង រួមទាំងការបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបឈ្លបយកការណ៍យោធាដំបូងបង្អស់របស់កូរ៉េខាងជើងដោយជោគជ័យនូវ “Malligyong-1” ប៉ុន្មានសប្តាហ៍បន្ទាប់ពីដំណើរទស្សនកិច្ចនេះ បន្ទាប់ពីការប៉ុនប៉ងបរាជ័យចំនួនពីរលើក។ ផ្កាយរណបបែបនេះអាចជួយកូរ៉េខាងជើងកែលម្អសមត្ថភាពយោធានៅលើដីរបស់ខ្លួន ជាឧទាហរណ៍ ធ្វើឱ្យវាអាចកំណត់គោលដៅរបស់គូប្រជែងបានកាន់តែត្រឹមត្រូវជាមួយនឹងកាំជ្រួចរបស់ខ្លួន។

ប្រទេសជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិត្រូវបានរារាំងពីការផ្តល់ជំនួយដោយផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោលដល់កម្មវិធីមីស៊ីលរបស់កូរ៉េខាងជើង ក៏ដូចជាការចូលរួមក្នុងការផ្ទេរអាវុធជាមួយទីក្រុងព្យុងយ៉ាង។ ប៉ុន្តែលោក គីម ក៏កំពុងសម្លឹងមើលការទទួលបានចំណេះដឹងសម្រាប់ជួរសព្វាវុធទំនើបៗរបស់រុស្ស៊ីផងដែរ ដែលអ្នកជំនាញបាននិយាយថា ក៏ដូចជាបច្ចេកវិទ្យាដែលភ្ជាប់ទៅនឹងការចម្រាញ់សារធាតុអ៊ុយរ៉ាញ៉ូម ការរចនាម៉ាស៊ីនរ៉េអាក់ទ័រ ឬការជំរុញនុយក្លេអ៊ែរសម្រាប់នាវាមុជទឹក។ មេដឹកនាំកូរ៉េខាងជើង មើលឃើញថា កម្មវិធីសព្វាវុធរបស់គាត់ មានសារៈសំខាន់សម្រាប់ការរស់រានមានជីវិតនៃរបបរបស់គាត់ នេះបើយោងតាមអ្នកវិភាគ។

នៅពេលត្រូវបានសួរកាលពីសប្តាហ៍មុនអំពីការព្រួយបារម្ភរបស់លោកខាងលិចដែលថារុស្ស៊ីកំពុងពិចារណាលើការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យារសើបទៅកាន់ទីក្រុងព្យុងយ៉ាង អ្នកនាំពាក្យវិមានក្រឹមឡាំងបាននិយាយថា “សក្តានុពលសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍទំនាក់ទំនងទ្វេភាគី” របស់ប្រទេសគឺ “ស៊ីជម្រៅ” ហើយ “មិនគួរបង្កឱ្យមានការព្រួយបារម្ភដល់នរណាម្នាក់នោះទេ ហើយក៏មិនត្រូវ ចោទ ប្រកាន់ ដោយ នរណា ម្នាក់ដែរ»។

ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការគាំទ្រណាមួយពីលោក ពូទីន ដែលជាមេដឹកនាំនៃរដ្ឋសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិ គឺជាអត្ថប្រយោជន៍ដ៏សំខាន់សម្រាប់លោក គីម ដែលត្រូវបានធ្លាក់ក្នុងភាពឯកោយ៉ាងខ្លាំងលើឆាកពិភពលោក។

សម្រាប់ លោក ពូទីន ផងដែរ ដំណើរ ទស្សនកិច្ច នេះ គឺជា ឱកាស មួយ ដើម្បី បញ្ជូន សញ្ញា ឬ ជាការ គំរាមកំហែង ថា រុស្ស៊ី មិនមែន ឯកោ ទេ។

លោក John Erath នាយកគោលនយោបាយជាន់ខ្ពស់នៃមជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រងអាវុធ និងមិនរីកសាយភាយអាវុធបាននិយាយថា “លោកពូទីនកំពុងគូសបញ្ជាក់ថារុស្ស៊ីមានមិត្ត ហើយកំពុងផ្សព្វផ្សាយគំនិតដែលថាសង្រ្គាមមិនអាចឈ្នះបានសម្រាប់អ៊ុយក្រែនទេ ពីព្រោះរុស្ស៊ីនឹងមិនអស់អាវុធដើម្បីប្រយុទ្ធនោះទេ”។ មេដឹកនាំរុស្ស៊ីក៏អាចមើលឃើញទំនាក់ទំនងជាមួយលោកគីមជាមធ្យោបាយមួយដើម្បីបង្កើនទិដ្ឋភាពនៃសង្គ្រាមនុយក្លេអ៊ែរ ដោយកេងប្រវ័ញ្ច “ការព្រួយបារម្ភរបស់អាមេរិក និងកូរ៉េខាងត្បូងអំពីកូរ៉េខាងជើង” ដូច្នេះ “មិត្តរបស់អ៊ុយក្រែននឹងបង្ខំឱ្យស្វែងរកដំណោះស្រាយ” ចរចាលើរុស្ស៊ី។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមអ្នកសង្កេតការណ៍យល់ស្របថា លោក ពូទីន ទំនងជាមិនអាចជួយដោយផ្ទាល់ដល់កម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែររបស់កូរ៉េខាងជើងទេ ព្រោះថាលោក ពូទីន និងដៃគូជិតស្និទ្ធរបស់លោក ស៊ី មិនចង់ឃើញការប្រឈមមុខដាក់គ្នានុយក្លេអ៊ែរនៅក្នុងតំបន់នោះទេ។ ប៉ុន្តែ វា ក៏ ច្បាស់ ដែរ ថា ទំនាក់ទំនង កូរ៉េ ខាងជើង និង រុស្ស៊ី ដែល កំពុង កើនឡើង ក៏ដូចជា ការ រីក ធំឡើង រវាង រុស្ស៊ី ចិន និង លោកខាងលិច កំពុង ជះឥទ្ធិពល ដល់ កិច្ចប្រឹងប្រែង អន្តរជាតិ ដើម្បី គ្រប់គ្រង កម្មវិធី អាវុធ របស់ កូរ៉េខាងជើង។

ប្រទេសរុស្ស៊ីកាលពីខែមីនាបានវេតូដំណោះស្រាយរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិដើម្បីបន្តក្រុមអ្នកជំនាញឯករាជ្យមួយដែលកំពុងស៊ើបអង្កេតការរំលោភលើទណ្ឌកម្មរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខរបស់ប្រទេស ខណៈដែលចិន បាន បដិសេធ ពី ការ បោះឆ្នោត។

ប្រទេសទាំងពីរក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ បានរារាំងចលនានៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាពាក់ព័ន្ធនឹងកូរ៉េខាងជើង ខណៈដែលពួកគេមានការសង្ស័យលើទណ្ឌកម្មដែលគាំទ្រដោយសហរដ្ឋអាមេរិក។ យោងតាមអតីតឯកអគ្គរដ្ឋទូតសហរដ្ឋអាមេរិកប្រចាំនៅប្រទេសរុស្ស៊ី និងមន្ត្រីក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខជាតិ លោក Michael McFaul បាននិយាយថា ការធ្វើឱ្យការបែងចែកកាន់តែស៊ីជម្រៅនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ផ្ទុយពីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ថ្មីៗនេះ រវាងប្រទេសរុស្ស៊ី ចិន និងសហរដ្ឋអាមេរិក។ លោកបានប្រដូចទៅបទពិសោធន៍របស់លោក ក្នុងអំឡុងពេលរដ្ឋបាលអតីតប្រធានាធិបតីអាមេរិក លោក បារ៉ាក់ អូបាម៉ា ដែលធ្វើការលើកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងមិនរីកសាយភាយទាក់ទងនឹងកូរ៉េខាងជើង និងអ៊ីរ៉ង់៕

ប្រភព៖ CNN