មកស្គាល់ប្រទេសទាំង ១០ ដែលរក្សាសន្តិសុខជាតិដោយគ្មានយោធា កងទ័ពជើងគោក ជើងទឹក ឬទ័ពអាកាស

នៅពេលដែលសហរដ្ឋអាមេរិកបង្កើនការចូលរួមរបស់ខ្លួនក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែនឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅតាមរយៈការអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកម៉ៅការយោធារក្សា និងជួសជុលអាវុធ វាគឺជាការរំលឹកទាន់ពេលវេលាអំពីរបៀបដែលការគាំទ្រផ្នែកយោធាដ៏សំខាន់សម្រាប់ប្រទេសដែលស្ថិតនៅក្រោមការគំរាមកំហែង។

ទោះបីជាប្រទេសជាច្រើនដូចជាសហរដ្ឋអាមេរិកបានវិនិយោគយ៉ាងខ្លាំងលើកម្លាំងយោធាសម្រាប់ការការពារក៏ដោយ ក៏ប្រទេសជាង ២០ បានជ្រើសរើសឱ្យមានការរក្សាប្រទេសដោយមិនមានយោធាឈរជើង ប៉ុន្តែពឹងផ្អែកលើប្រទេសបរទេសសម្រាប់ការការពារ។

ប្រទេសទាំងនេះរក្សាសន្តិសុខជាតិដោយគ្មានយោធា តាមរយៈសន្ធិសញ្ញា និងការទូតជាយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់សម្ព័ន្ធភាពខាងក្រៅ ខណៈដែលពួកគេប្រើប្រាស់ថវិកាជាតិផ្ដោតតែទៅរកការអភិវឌ្ឍសង្គម ការថែទាំសុខភាព និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។ ប្រទេសទាំងនោះរួមមាន៖

១. កូស្តារីកា
កូស្តារីកាបានលុបចោលកងទ័ពរបស់ខ្លួន ហើយបានបញ្ជូនមូលនិធិយោធាទៅកាន់ការអប់រំ និងការថែទាំសុខភាព បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមស៊ីវិលឆ្នាំ១៩៤៨។ បច្ចុប្បន្ន ប្រទេសនេះពឹងផ្អែកលើសហរដ្ឋអាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្តផ្សេងទៀត សម្រាប់ការការពារយោធា ប្រសិនបើចាំបាច់។

ការសម្រេចចិត្តនេះបានជួយឱ្យប្រទេសកូស្តារីកា កសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះជាប្រទេសមានសន្តិភាព ដោយផ្តល់អាទិភាពដល់វឌ្ឍនភាពសង្គម និងការថែរក្សាបរិស្ថានជាងយោធា។

២. អ៊ីស្លង់
អ៊ីស្លង់ គឺជាប្រទេសមួយទៀត ដែលមិនមានយោធាឈរជើង ដោយសារតែការពឹងផ្អែកលើ NATO សម្រាប់គោលបំណងការពារជាតិ។ កង្វះយោធាផ្លូវការអាចត្រូវបានគេមើលឃើញតាមរយៈឯករាជ្យភាពរបស់ប្រទេសនេះនៅឆ្នាំ១៩៤៤។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ៊ីស្លង់ពឹងផ្អែកលើឆ្មាំសមុទ្រស៊ីវិលរបស់អ៊ីស្លង់ ដែលគ្រប់គ្រងបញ្ហាសន្តិសុខជាតិ ការស្វែងរក និងជួយសង្គ្រោះ និងការល្បាតដែនសមុទ្រ។

ប្រទេសនេះបានជ្រើសរើសផ្តល់អាទិភាពដល់សុខុមាលភាពសង្គម ការទូតដោយសន្តិវិធី ការការពារកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ការការពារបរិស្ថាន និងសេវាកម្មសង្គមជាងយោធាប្រពៃណី ដែលបានជួយកំណត់វាថាជាប្រទេសមួយដែលមានសន្តិភាពបំផុតរបស់ពិភពលោក។

៣. លីចតេនស្ទីន
Liechtenstein បានធ្វើការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់នៅឆ្នាំ១៨៦៨ ដើម្បីលុបបំបាត់យោធារបស់ខ្លួន ដោយសារតែការចំណាយខ្ពស់ និងសន្តិសុខដែលពាក់ព័ន្ធដែលផ្តល់ដោយប្រទេសស្វីស និងអូទ្រីស។ Liechtenstein មានកម្លាំងប៉ូលីសតូចមួយសម្រាប់សន្តិសុខផ្ទៃក្នុង ហើយពឹងផ្អែកលើប្រទេសជិតខាងសម្រាប់ការពារខ្លួនក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងទៅវិញទៅមក។ ប្រទេស នេះ រក្សា ជំហរ អព្យាក្រឹត ក្នុង ជម្លោះ ពិភពលោក ហើយ វា ជា សមាជិក នៃ អង្គការ អន្តរជាតិ នានា។

៤. ម៉ូណាកូ
ម៉ូណាកូគឺជាប្រទេសដែលមានសន្តិភាព និងឧក្រិដ្ឋកម្មទាប ដែលពឹងផ្អែកលើប្រទេសបារាំងសម្រាប់ការការពាររបស់ខ្លួនក្រោមសន្ធិសញ្ញា Franco-Monégasque ឆ្នាំ១៩១៨ ។ Monaco ផ្ដោតសំខាន់លើវិស័យទេសចរណ៍ ហិរញ្ញវត្ថុ និងការរក្សាជំហរអព្យាក្រឹត និងស្ថិរភាពបានអនុញ្ញាតឱ្យវារីកចម្រើនដោយគ្មានយោធា ដោយទាក់ទាញអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិមកពីជុំវិញពិភពលោក។ យ៉ាងណាមិញ ប្រទេសនេះ កីមានកម្លាំងប៉ូលិសតិចតូចផងដែរ ដើម្បីរក្សាសណ្តាប់ធ្នាប់ផ្ទៃក្នុង និងធានាសន្តិសុខរបស់ព្រះរាជវង្សានុវង្ស និងប្រជាពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន។

៥. ប៉ាណាម៉ា
ប៉ាណាម៉ាបានលុបចោលយោធាឈរជើងរបស់ខ្លួននៅឆ្នាំ១៩៩០ ហើយបានបង្កើតកងកម្លាំងសាធារណៈប៉ាណាម៉ា ដែលរួមមានការរួមបញ្ចូលនៃប៉ូលីស ដែនសមុទ្រ និងសេវាកម្មអាកាសដើម្បីធានាសន្តិសុខផ្ទៃក្នុង និងការការពារព្រំដែន។ ខណៈពេលដែលប៉ាណាម៉ាមិនមានកងទ័ពផ្លូវការ ប្រទេសនេះមានសន្ធិសញ្ញាជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក សន្ធិសញ្ញា Torrijos-Carter ។

៦. ទីក្រុងវ៉ាទីកង់
បុរីវ៉ាទីកង់ពឹងផ្អែកលើការការពាររបស់ប្រទេសអ៊ីតាលីជាផ្នែកនៃកិច្ចព្រមព្រៀងទ្វេភាគីរបស់ខ្លួនក្រោមសន្ធិសញ្ញា Lateran ឆ្នាំ១៩២៩ និងរក្សានូវការរៀបចំសន្តិសុខតែមួយគត់នៅក្នុងព្រំដែនរបស់ខ្លួន។ ទីក្រុងនេះត្រូវបានការពារដោយអង្គភាពពិធីមួយគឺឆ្មាំស្វីសដែលបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ១៥០៦ ដើម្បីការពារ និងធានាសុវត្ថិភាពនៃវិមាន Apostolic ។

៧. គីរីបាទី
Kiribati ដែលជាប្រទេសកោះតូចមួយនៅប៉ាស៊ីហ្វិក មិនមានយោធាឈរជើង ប៉ុន្តែពឹងផ្អែកលើកិច្ចព្រមព្រៀងការពារទៅវិញទៅមកជាមួយប្រទេសជិតខាង ជាពិសេសអូស្ត្រាលី និងនូវែលសេឡង់ សម្រាប់ការការពារទឹកដីរបស់ខ្លួន ប្រសិនបើតម្រូវការកើតឡើង។

គីរីបាទី ជាប្រទេសកោះមួយនៅមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិកកណ្តាល និង ភាគខាងត្បូងនៃរដ្ឋហាវ៉ៃ។

៨. សាម័រ
សាម័រគឺជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោមប្រទេសមួយចំនួនដែលរក្សាអធិបតេយ្យភាពដោយគ្មានវត្តមានយោធាបន្ទាប់ពីការចុះហត្ថលេខាលើសន្ធិសញ្ញាមិត្តភាពដែលបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩៦២ ជាមួយនូវែលសេឡង់បន្ទាប់ពីប្រទេសនេះទទួលបានឯករាជ្យ។ ឥឡូវនេះ Samoa បែងចែកធនធានរបស់ខ្លួនបន្ថែមទៀតសម្រាប់តម្រូវការក្នុងស្រុកសំខាន់ៗ ដូចជាការអប់រំ ការថែទាំសុខភាព និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធជាដើម។

៩. ម៉ូរីស

ប្រទេស Mauritius បានលុបចោលកងទ័ពឈរជើងរបស់ខ្លួនភ្លាមៗបន្ទាប់ពីទទួលបានឯករាជ្យពីចក្រភពអង់គ្លេសក្នុងឆ្នាំ១៩៦៨ ។ ប្រទេសនៅអាហ្វ្រិកអាគ្នេយ៍នេញ បានរក្សាបាននូវលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យសភាដ៏រឹងមាំ និងរស់រវើកដោយមិនមានយោធាឈរ។

ប្រទេសនេះពឹងផ្អែកទៅលើកងកម្លាំងប៉ារ៉ាមួយ កងកម្លាំងចល័តពិសេស (SMF) និងនគរបាលជាតិ ដើម្បីគ្រប់គ្រងសន្តិសុខទាំងខាងក្នុង និងខាងក្រៅ។

១០. ប៉ាឡូ
Palau មានអត្ថិភាពដោយគ្មានយោធាចាប់តាំងពីឯករាជ្យនៅឆ្នាំ១៩៩៤ ប៉ុន្តែពឹងផ្អែកលើសមាគមសេរីជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិកដែលធានាការការពាររបស់អាមេរិកក្នុងករណីមានការគំរាមកំហែង។ ប្រទេសនេះបានប្រគល់អាណត្តិទីពីរជាប់ៗគ្នាដល់ប្រធានាធិបតី Surangel Whipps Jr បន្ទាប់ពីប្រជាជនអាមេរិកបានបោះឆ្នោតជ្រើសរើសលោក Donald Trump ឡើងវិញកាលពីថ្ងៃទី ៥ ខែវិច្ឆិកា៕

ប្រភព៖ Vanguard